Door Antwerpen ingeschakelde controlediensten krijgen belastinggeld om Big Brother te spelen bij immosector

Antwerps Vlaams Belang-fractieleider en Vlaams parlementslid Sam van Rooy ondervroeg in de commissie Karim Bachar (Vooruit), Antwerps schepen bevoegd voor gelijke kansen, integratie en inburgering en samenlevingsopbouw, over de uitrol en de kosten van het Antwerps actieplan inzake de zogenaamde praktijktesten.

Het onderzoek op de huurwoningmarkt wordt uitgevoerd door de VUB, onder leiding van professor Pieter-Paul Verhaeghe; het onderzoek op de arbeidsmarkt wordt uitgevoerd door de UGent. De acties worden uitgevoerd door de stad en een heel aantal partnerorganisaties, waarvoor bijkomend een projectmedewerker wordt aangeworven. De kostprijs van de onderzoeksopdrachten komt op 267.818,72 euro. Voor de uitrol van de actieplannen voor de huurwoningmarkt en de arbeidsmarkt werd 230.000 euro voorzien over de loop van 5 jaar van deze legislatuur. In totaal dus zo’n half miljoen euro.

Bij zogenaamde inbreuken riskeren makelaars tuchtstraffen en zelfs de intrekking van hun erkenning. Potsierlijk is dat ze zelfs verplicht worden tot het volgen van 10 uren ‘vorming’, die nota bene door Unia gegeven wordt. Hetzelfde Unia dus waarover de Vlaamse regering, geleid door de N-VA, stoer heeft beslist om de samenwerking stop te zetten en de Vlaamse financiering te stoppen.

Dit zal ingrijpende gevolgen hebben voor de hele immosector, waarbij professionele makelaars het heilige ‘klant is koning’-principe niet meer zullen kunnen handhaven. Dit soort ‘zachte dwang’ vanuit de stad, die zeker in de private sector totaal ongepast is, zal ervoor zorgen dat mensen steeds minder een beroep zullen doen op professionele makelaars (en zelf zullen verhuren).

Professor Matthias E. Storme (KULeuven) stelt terecht:

“Ik vind de hele antidiscriminatiewetgeving toegepast op private personen gewoon fout als juridisch uitgangspunt. Het is een fundamenteel gebrek aan onderscheid tussen privaat en publiek, tussen overheid en niet-overheid. Het verdwijnen daarvan is het kenmerk van de totalitaire staat. (…) Het recht om te discrimineren is een fundamenteel mensenrecht. Ik bedoel juist het recht om keuzes te maken zonder die te hoeven rechtvaardigen. Het is essentieel voor een democratische samenleving dat het recht je niet kan verplichten alles wat je doet objectief te rechtvaardigen en te laten toetsen door een rechter aan de hand van weet ik veel welke ideologische opvattingen of heersende moraal.”

Van Rooy concludeert:

“Keuzevrijheid is een fundamentele vrijheid, namelijk de vrijheid om te verhuren aan wie men wil, aan wie men toelaat in zijn/haar woning, zonder dat men zich daarvoor bij de overheid hoeft te verantwoorden. Baas in eigen huis! Helaas is het Antwerps stadsbestuur onder invloed van de socialisten vergiftigd met de totalitaire verleiding: een half miljoen euro aan belastinggeld geeft ze nu uit aan het beknotten van de keuzevrijheid van de Antwerpenaar.”