De Vlaamse regering trekt ruim 220.000 euro uit voor wat minister van ‘Integratie en Inburgering’ Hilde Crevits (cd&v) omschrijft als ‘een onderzoek naar parallelle gemeenschappen’. De studie zou over een periode van drie jaar nagaan in welke buurten, wijken en zelfs straten mensen zich afzonderen op basis van religie of etnisch-culturele achtergrond. De stad Antwerpen zou mee betrokken worden. Gemeenteraadsfractieleider Sam van Rooy agendeerde het plan op de jongste gemeenteraadscommissie.”

“Na meer dan 60 jaar aan ongecontroleerde massa-immigratie, gettovorming en parallelle gemeenschappen, kondigt onze Vlaamse regering anno 2025 aan om 220.000 euro uit te trekken voor een onderzoek naar die parallelle gemeenschappen”, stelde Sam van Rooy vast. De onderzoekers moeten volgens de Vlaamse regering nagaan ‘in welke buurten mensen zich afzonderen op basis van religie of etnisch-culturele achtergrond’. “Na decennia van voeding en import van dit gegeven en nadat zowat iedereen weet waar die gemeenschappen en wijken zich bevinden, volgt er een door de hardwerkende Vlaming betaald duur onderzoek”, aldus van Rooy die aan waarnemend burgemeester Els Van Doesburg (N-VA) vroeg in hoeverre zij de aanwezigheid van de parallelle gemeenschappen betreurde en of er aan oplossingen wordt gewerkt om dit eventueel tegen te gaan.

Hoewel Van Doesburg meegaf dat het stadsbestuur inzet op kennis van het Nederlands, inburgeringstrajecten, maatschappelijke integratie en activering van werk en participatie, toont de realiteit volgens van Rooy aan dat er een duidelijke kink in de kabel zit. “In de wijken waar die parallelle gemeenschappen zich in onze stad bevinden, ziet men af en toe een kleine influx van autochtone Antwerpenaren die er dan met enige trots gaan wonen. Uiteindelijk keren zij dan zelf enkele jaren later die wijken de rug toe, nietwaar mevrouw Van Doesburg”, benadrukte van Rooy in zijn vaststelling. “De burgers hebben het signaal van een burgemeester die met haar pasgeborene de wijk van het Sint-Jansplein inruilt voor het alsnog landelijke en groenere Ekeren zeer goed begrepen. Het feit dat autochtonen zich gaan vestigen in wijken met veel vreemdelingen, maar dan enkele jaren later toch ‘stemmen met de voeten’ en er wegtrekken, is een interessant gegeven om op te nemen in het onderzoek.”